Nog steeds aan het wachten...

Gister ochtend was het gelijk al bekend dat het nog een tijdje zou duren voordat benodigde materialen aan boord zouden zijn, dus kreeg ik de kans om mee te gaan op inspectie op een van de platforms die ook in aanbouw is voor Maersk. Het betreffende platform, het zogeheten IA platform, ligt ongeveer 12 zeemijlen hier vandaan en was dus ongeveer 2 uur varen.
Overal waar we komen, in onze licht blauwe overalls van Maersk, worden we vrolijk ontvangen; Zal wel iets te maken hebben met het feit dat we de opdrachtgever zijn.
Aangekomen op de te inspecteren locatie hebben we eerst vroeg geluncht aan boord van het werkschip wat naast de jacket lag. Vervolgens hebben we de warme buitenlucht, van ongeveer 35 graden plus getrotseerd, om de inspecties uit te voeren.
Waar het vooral om ging was of de verfverrichtingen goed waren gegaan, of de lagen dik genoeg waren. Ook aan inspectie onderhevig was veel las en montagewerk. Bij dit laatste moet je denken aan of de railingen goed vast zaten of langs de grond de zogenaamde "kick plates", stroken die het pad afbakenen aan de zijkanten, lang genoeg waren en of veel laswerk netjes afgewerkt was voordat het allemaal geverfd is. Allemaal niet erg moeilijke dingen om in orde te maken, zou je denken, maar dingen wel veel tijd kosten om na te kijken omdat veel plekken moeilijk bereikbaar zijn.
Veel geklauter later, met de pen in onze hand om foutief werk te markeren, waren we al gauw een paar uur verder en moesten we constateren dat er toch bij veel van deze simpele dingetjes de kanten er toch behoorlijk afgelopen waren en dat we dus meer dan de helft van de dingen die we geinspecteerd hebben helaas afgekeurd hebben. Nog meer werk voor de aannemer dus...
Tegen de tijd dat we klaar waren, mijn Indische maat en ik, was het al weer tijd om een avondmaal te nuttigen. Aansluitend op ons maal zijn we weer huiswaarts vertrokken, 12 mijl naar het zuiden. Aangezien het al donker was waren de vele platforms, op de weg naar de locatie van onze zeeresidentie, een goed baken om te volgen. Vooral omdat in tegenstelling tot de rest van de wereld hier nog steeds de hele dag ge-"flared" wordt (affakkelen van gas dat geproduceerd wordt als bijproduct van oliewinning).
Weer aangekomen op HLS 2000 was het inderdaad alsof er de hele dag nog niets gebeurd was, maar er werd wel activiteit in de nacht verwacht, dus vroeg naar bed. Om 2 uur 's nachts was het dan zover, eindelijk weer wat activiteit. De al paar dagen drijvende jacket werd weer langszij gehaald om alles gereed te maken om een dezer dagen dan toch de jacket op de zeebodem te kunnen planten en vast te hameren. Vooral dit laatste zal nog wel een paar dagen duren..., maar het wordt in ieder geval weer wat spannender dan alleen op materiaal wachten!