Progressie

18/8 - Zaterdag
Na alle problemen op het schip vanaf waar het platform in het water gezet zou worden was het dan vandaag eindelijk zover dat we ongedaan konden maken wat er was gebeurd. De jacket was gedraaid en nu gingen we het terug draaien.
Nadat ongeveer twee dagen besteed was aan vooral wachten en wat voorbereidingen, zoals het splitsen van ogen aan nylon touwen van 10 cm dik en een lengte van ongeveer 30 a 35 meter. Na de lange wacht en de voorbereidingen was het terugdraaien snel gepiept. Met de grote kraan aan boord werd de jacket in het water 90 graden teruggerold.

19/8 - Zondag
Na het herstellen van de oorzaak van het draaien van de jacket werden er aan boord voorbereidingen getroffen voor de terugtocht naar de installatie locatie van het toekomstige platform. Getroffen voorbereidingen waren vooral het bevestigen van grote opblaasbare drijvers die tijdens transport voor extra drijfvermogen zorgen. Deze zouden als de jacket zelf lek zou raken voor genoeg drijfvermogen moeten zorgen om zinken van het geheel te voorkomen en zo eventuele schade aan pijpleidingen op de zeebodem te voorkomen.

Gedurende de transport van de jacket terug naar de intallatie locatie was ik aan boord van de sleper, de Pacific Topaz.
Aan boord werd ik vrolijk ontvangen door de kapitein, bijgenaamd Tani. Voor velen blijkt de naam "Wouter" moeilijk uit te spreken, dus voordat het naar iets anders verbasterd introduceer ik dan de variant "Walter", wat een stuk gemakkelijker blijkt uit te spreken voor Aziaten. Toevallig heette de zoon van de kapitein ook Walter dus was ik zogezegd gelijk erg welkom.
De Pacific Topaz heeft de jacket in een heel laag tempo teruggesleept naar de toekomstige locatie van het gehele platform. Mijn taak aan boord was toezicht houden als vertegenwoordiger van de client, Maersk, en uiteraard kijken hoe het er aan toegaat aan boord van een sleper. Zo moest ik een nauwkeurige log van gebeurtenissen, snelheden en positie bijhouden. Hier was ik zo bedreven in dat de kapitein na het wat drukkere begin van de sleep vroeg of hij een stuk van mijn log mocht overnemen.

20/8 - Maandag
Alhoewel ik offshore nog geen Nederlanders ben tegengekomen, kwam ik aan boord van de P/Topaz wel iemand tegen die het meest dichtbij kwam, namelijk een Zuid Afrikaan genaamd Sean, die ook een beetje Afrikaans sprak. Sean was de Chief Engineer aan boord en had gauw door dat ik een "groentje" was. Dit nam hij, bij wijze van een grap, leuk op door me uit te nodigen om even zijn taken over te nemen in de machinekamer, helaas had ik mijn geldige papieren hiervoor niet... Sean was echter blij om weer eens een westerling tegen te komen en ik werd al gauw uitgenodigd in zijn 2e paleisje aan boord, het lierhuis(je). Hier werd ik op de hoogte gebracht van hoe de sleeplieren werkte en hoe de verschillende motoren die de lieren aandrijven gekoppeld konden worden om de hoofdlier van meer vermogen te voorzien.

Na ongeveer een dag de jacket op sleep gehad te hebben, was het moederschip de HLS-2000 weer op locatie en konden we eindelijk de jacket langszij brengen om recht op te zetten. Weer terug aan boord van de HLS-2000 werden nu de nodige voorbereidingen getroffen om het rechtop zetten zo snel mogelijk te voltooien.

21/8 - Dinsdag
Vandaag was het dan zover, eindelijk hebben we de jacket rechtop gezet. Om 2 uur 's ochtends was eindelijk het laatste water uit de extra drijvers gepompt en kon dus het rechtop tillen van de jacket eindelijk plaats vinden. Voor we er erg in hadden was men er al mee begonnen en met behulp van de grote kraan was de klus ook zo voorbij. Bij elkaar duurde het rechtop tillen van de jacket maar tien of vijftien minuten.
Na het rechtop zetten werd begonnen met het vullen van de drijvers en de "legs" van de constructie om zo het geheel te zinken naar de bodem om het uiteindelijk neer te zetten om de bodem.

Nog steeds aan het wachten...

Gister ochtend was het gelijk al bekend dat het nog een tijdje zou duren voordat benodigde materialen aan boord zouden zijn, dus kreeg ik de kans om mee te gaan op inspectie op een van de platforms die ook in aanbouw is voor Maersk. Het betreffende platform, het zogeheten IA platform, ligt ongeveer 12 zeemijlen hier vandaan en was dus ongeveer 2 uur varen.
Overal waar we komen, in onze licht blauwe overalls van Maersk, worden we vrolijk ontvangen; Zal wel iets te maken hebben met het feit dat we de opdrachtgever zijn.
Aangekomen op de te inspecteren locatie hebben we eerst vroeg geluncht aan boord van het werkschip wat naast de jacket lag. Vervolgens hebben we de warme buitenlucht, van ongeveer 35 graden plus getrotseerd, om de inspecties uit te voeren.
Waar het vooral om ging was of de verfverrichtingen goed waren gegaan, of de lagen dik genoeg waren. Ook aan inspectie onderhevig was veel las en montagewerk. Bij dit laatste moet je denken aan of de railingen goed vast zaten of langs de grond de zogenaamde "kick plates", stroken die het pad afbakenen aan de zijkanten, lang genoeg waren en of veel laswerk netjes afgewerkt was voordat het allemaal geverfd is. Allemaal niet erg moeilijke dingen om in orde te maken, zou je denken, maar dingen wel veel tijd kosten om na te kijken omdat veel plekken moeilijk bereikbaar zijn.
Veel geklauter later, met de pen in onze hand om foutief werk te markeren, waren we al gauw een paar uur verder en moesten we constateren dat er toch bij veel van deze simpele dingetjes de kanten er toch behoorlijk afgelopen waren en dat we dus meer dan de helft van de dingen die we geinspecteerd hebben helaas afgekeurd hebben. Nog meer werk voor de aannemer dus...
Tegen de tijd dat we klaar waren, mijn Indische maat en ik, was het al weer tijd om een avondmaal te nuttigen. Aansluitend op ons maal zijn we weer huiswaarts vertrokken, 12 mijl naar het zuiden. Aangezien het al donker was waren de vele platforms, op de weg naar de locatie van onze zeeresidentie, een goed baken om te volgen. Vooral omdat in tegenstelling tot de rest van de wereld hier nog steeds de hele dag ge-"flared" wordt (affakkelen van gas dat geproduceerd wordt als bijproduct van oliewinning).
Weer aangekomen op HLS 2000 was het inderdaad alsof er de hele dag nog niets gebeurd was, maar er werd wel activiteit in de nacht verwacht, dus vroeg naar bed. Om 2 uur 's nachts was het dan zover, eindelijk weer wat activiteit. De al paar dagen drijvende jacket werd weer langszij gehaald om alles gereed te maken om een dezer dagen dan toch de jacket op de zeebodem te kunnen planten en vast te hameren. Vooral dit laatste zal nog wel een paar dagen duren..., maar het wordt in ieder geval weer wat spannender dan alleen op materiaal wachten!

Offshore Qatar

11/8 Vrijdag
Dit weekend had ik maar 1 vrije dag, dat was vandaag. Heb de dag benut om mijn nieuwe (tijdelijke) lidmaatschap van de zeilvereniging uit te buiten. Was er al om half elf, maar dat bleek wat vroeg, hoefde pas om 1 uur te verzamelen. Ben dus maar wat gaan rondrijden.
Op ongeveer 20 minuten rijden van Doha, ligt het volgende plaatsje, Al Wakra. Na aankomst in Al Wakra, waar het net zoals in Doha uitgestorven was, omdat iedereen naar de moskee was om te bidden, vond ik al gauw een ankerplaats langs het strand waar alle vissersbootjes geankerd lagen. Echte authentieke visserbootjes Dohw's genoemd. Een mooi kodak momentje... Na wat nostalgische plaatjes was het weer tijd om te vertrekken, nog ff kijken wat die jeep van me nou echt waard was, dus het strand afkrossen. Best leuk een wagen met 4 wheel drive!

Na wat rondrijden en de conclusie dat er niet echt iets te beleven was in het stadje Al Wakra, ben ik maar weer eens huis waarts gegaan om te zeilen.
Tot mijn verbazing verzamelde er ongeveer 10 a 15 man om te zeilen. Vrijdags zoals het bleek is de dag dat er altijd een paar wedstrijdjes gevaren worden. In mijn niet geheel nieuwe club Laser was ik al gauw de baai uitgezeild naar de locatie waar de race zou plaatsvinden. Duurde uiteraard weer een tijdje voordat iedereen in de omgeving van de start was, maar uiteindelijk zijn we ongeveer om half drie voor het eerst van start gegaan. De deelnemers waren nogal in leeftijd gevarieerd; Een paar van mijn leeftijd, maar tot aan mensen ouder dan mijn ouders. Maw een interessant deelnemersveld, vooral ook omdat juist de oudere er erg fanatiek uitzagen. Al gauw na de start bleek dit een juiste waarneming. Eentje was niet te pakken! Buiten dat er een paar echt goede zeilers waren, moest ik behoorlijk wennen aan de golven die we hadden. Echt iets anders dan wat we in Friesland op zelfs de Fluessen tegenkomen. Vooral voor de wind bleken de golven problematisch. Op deze koers waren er al een paar omgegaan en in de tweede race, lag ik na een kort onbewaakt moment, ook om... Erg vermoeiend! Toch net niet laatste en zelfs niet een na laatste geworden...
De laatste van de drie races ging een stuk beter nadat ik mijn slecht werkende neerhouder maar gewoon vast had gebonden. Misschien moest ik ook wat in komen, maar finishte na een duelrijke wedstrijd 3e in deze laatste match. Na een vermoeiende strijd was het weer tijd om terug te gaan en eens flink bij te komen...

12/8 Zondag
Ben gisteren per helicopter aangekomen op een heavy lifting barge, de HLS 2000, in het veld na anderhalf uur vertraging omdat het vliegveld even gesloten werd voor een arriverende "VIP". Aangekomen werd ik natuurlijk weer op veiligheid gedrilled en uiteraard gewezen op wat mijn verzamelplaats was.
Na de korte introductie heb ik me in mijn Maersk overalls gehezen en de jongens van Maersk vergezeld. Indrukwekkend om te zien waar ze allemaal mee bezig zijn! Nog net aan boord, was het echte werk al bezig. Voor ik aangekomen was op het schip waren ze al begonnen met de acitiviteiten om een jacket te installeren; De jacket van een bak afhijsen en in het water leggen om vervolgens langs het schip te krijgen en rechtop in het water te zetten. Echter door problemen is dit laatste niet gebeurd.

14/8 Dinsdag
Nu twee dagen later is de jacket nog steeds niet geinstalleerd, er zijn nogal wat problemen tussendoor gekomen waarover ik niet al teveel los kan laten... ;) Maar we (de Maersk crew) hopen dat we morgen weer zover zijn dat de jacket rechtop gezet kan worden dmv ballasten en dan vervolgens geinstalleerd kan worden.
Ben tussentijds gisteren aanboord geweest van een ROV (remote opverated vehicle) survey schip om het een en ander te surveyen. Bewegingseigenschappen van dit catamaranschip waren ondraaglijk, maar heb het overleefd, misschien wel vanwege het erg lekkere eten aan boord.
Zijn nu, 7 uur 's avonds, al bijna de hele dag op actie aan het wachten... Uiteraard moet er voor van alles goedkeuring van de wal komen en dat schijnt soms nogal moeizaam te gaan.

15/8 Woensdag
Nog geen goedkeuring...Het leven aan boord is wel wat anders dan op de wal. Ben al een paar dagen een beetje de tel van de dagen kwijt en hetzelfde geldt eigenlijk voor de uren. Aan boord zijn er twee shifts; Een van middernacht tot 's middags en de volgende tot middernacht. Maar als client aan boord hebben we niet echt vaste uren. Wanneer er dingen gebeuren zijn we er gewoon bij. Soms wachten we veel overdag en dan probeer je wat slaap te pakken.
De leuke keerzijde van de shifts is dat je haast continu kan eten en blijkt dat ik ook hier af en toe een nogal hongerig typ blijk...
Ik vraag ze hier verder de 0ren van het hoofd en leer dus veel nieuwe dingen. Zoals het er nu uitziet gaat mijn verblijf hier zeker tot in het weekend, maar waarschijnlijk tot voorbij het weekend reiken.

In ieder geval zal ik nog wel een paar updates vanaf de HLS-2000 doorsturen. Ltrs

1 week Qatar

Ik ben nu een week in Qatar en raar genoeg blij dat ik in mijn weekend naar een apartement ben verhuisd. Weekenden zijn hier trouwens vrijdag en zaterdag en zondag is weer de eerste werk dag van de week.
Vorige week heb ik een auto gekregen waar ik mee rond mag rijden en dat is best een ervaring in dit land. Qatar heeft ongeveer 800,000 inwoners en de helft daarvan leven om en in Doha. Velen daarvan bezitten een auto en de wegen hier zijn een soort circuit, dat heeft ook zo zijn gevolgen. Jaarlijks hebben ze meer verkeersslachtoffers dan in Nederland. Zo zie ik op de weg van mijn apartementje naar mijn werk iedere dag wel een volledige kapot gereden wagen.
Werk of beter gezegd mijn stageplek is een hele ervaring; Ik ben werkzaam op de afdeling Engineering & Projects en heb tot nu toe wat dingen door moeten rekenen, tot nu toe kom ik mezelf daar telkens in tegen. Ik wil steeds te gedetailleerd, terwijl het gewoon lekker makkelijk mag/moet. Goede leerschool dus.

[Werktijden zijn van 7.00 tot 15.30 met officieel een halfuur lunch]

Het feesten gebeurd hier in principe niet, tenminste niet in openbare uitgaansgelegenheden, maar in de bars van hotels (en op compounds is me verteld); Daar ga ik waarschijnlijk komend weekend achter komen. Tot nu toe heb ik goed de bar van mijn (ex-)hotel goed getest en van horen zeggen schijnt het een van de beste locaties te zijn. Toevallig zit de hele KLM-crew altijd in hetzelfde hotel en zo heb ik mijn eerste echte avond met een aantal dames en heren uit Nederland doorgebracht. Toch wel fijn af en toe om Nederlanders te spreken.
Uiteraard heb ik ook al een hoop andere mensen leren kennen in de tussentijd; Veel Denen, niet echt gek, maar ook veel andere nationaliteiten. Behoorlijk multicultureel eigenlijk.

Heb in het weekend veel rond gereden en ben naar een paar malls geweest. Die hebben ze hier echt veel! Ze zijn lekker gekoeld en ben ook al twee schaatsbanen tegengekomen, terwijl het buiten meestal rond zo'n 45 graden schommelt (heb ook al 52 meegemaakt). Gekke Qatari!
Grappige is dat zij het echt warm vinden en meeste Europeanen zoiets hebben van mwah is best lekker...
Bij het rondrijden, wat niet geheel doelloos was, heb ik ook een zeilvereniging gevonden. Daar aangekomen was het eigenlijk van kom je vanmiddag nog mee zeilen. Was al aan de late kant en heb gezegd dat ik er komend weekend bij zou zijn.
Jammer dat ik niet met de Sneekweek meedoe dit jaar, maar ik ga hier eens kijken wat het zeilen oplevert.

Zondag ben ik op veiligheidscursus geweest om zo binnenkort Offshore te mogen. Een half uur rijden van de stad vandaan had ik bij een gerenomeerd instituut een safety cursus, daar heb ik deelgenomen aan 3 cursussen: Basic Sea Survival, H2S en Basic Fire Fighting. Allemaal erg leuk, vooral het practische gedeelte. Voor de eerste moesten we in overalls het water inspringen; Eerst van 1.5m en later van 3.5. We moesten een "Life Circle" maken en in een sliert naar een reddingsvlot zwemmen. Erg moeilijk als je van je groep de enige bent die kan zwemmen en ook raar om te zien dat er zoveel mensen op de wereld dus niet kunnen zwemmen.
Verder hebben we gasmaskers opgedaan en vuur geblust. Vooral dit laatste was ik erg bedreven in, vuur was telkens maar net ontvlamd of ik had het al uit...
In het kort heb ik een erg leuke (werk)dag gehad en met succes de cursus afgerond. Met de cursus op zak mag ik waarschijnlijk al deze week per heli naar een platform in het veld waar Maersk Oil Qatar (MOQ) hard bezig is.

Ga zo maar weer eens kijken wat er te beleven valt in de city en de plaatselijke telefoonboer stalken om mijn internet in mijn apartement te fixen... Zou er gewoon moeten zijn, maar de draden in de wanddoos zaten niet vast...

Tot gauw allemaal!
Ltrs!


Een kort berichtje, ik ga zaterdag iets langer dan een week offshore! Echt spannend, ben drie kwartier onderweg met een helicopter om in het Al Shaheen veld aan te komen. Meer volgt. Groeten!