Woestijn Crossen!!!

Donderdag na thuiskomst ben ik op uitnodiging van een Nederlandse collega mee gegaan naar een feestje van de vereniging voor Nederlands sprekenden. Zoals we allebei al vermoedden waren we de jongst aanwezige volwassenen... Maar ook hier waren weer nieuwe gezichten van mensen die ook voor Maersk werken en onder het genot van het vloeiende goud werden grote verhalen en ervaringen uitgewisseld. Tegen alle verwachtingen in was het een erg geslaagde avond.

Nauwelijks bekomen van de donderdagavond, was er vrijdagavond uiteraard ook wat te doen... Weer door collegas uitgenodigd mocht ik dit keer naar een poolside party/verjaardag. Iets wat eigenlijk tekort duurde, maar na navragen, voor een goed doel. De volgende dag zouden een aantal de woestijn met hun bolides trotseren in een tocht naar de binnenzee Khor Al Udeid. Deze tocht stond al op mijn verlanglijstje als dingen die ik sowieso wilde doen, dus heb ik subtiel mijzelf uitgenodigd.
Zo gezegd zo gedaan, dus de volgende ochtend (zaterdag) was het om 10 uur verzamelen om met de caravaan op pad te gaan.
Op de kaart ligt Doha in het midden aan de oostkust en Khor Al Udeid zuidoost grenzend aan Saudi Arabia. De woestijntocht begon vanaf de plek op de kaart waar de weg langs de oostkust ophoudt. Om het mulle zand te trotseren hebben we toen onze bandenspanning gereduceerd en kreeg ik aanwijzingen over hoe ik het zand moest beteugelen. In een groep van 4 autos baanden we een weg door de duinen zand waarbij we de natte vlakten, uitlopers van de binnenzee, moesten mijden.
Heuvel op, heuvel af, vervolgens een nog steilere duin om te beklimmen, al vrij snel lukte het me om vast te komen zitten... Gelukkig waren er ervaren mensen bij die me zo los trokken. Over het algemeen was het heel makkelijk, het devies was planken. Maar met de nodige stuurmanskunst kwam de een toch verder dan de ander.
Na een tocht van ongeveer drie uur waren we aanbeland bij de binnenzee, met een waarachtig uitzicht. Tijd om te zwemmen en te genieten van de meegenomen proviand. Eigenlijk vond ik de woestijn verbazingwekkend koel, slechts iets van 42 a 43 graden. Niet heel veel warmer dan Doha...
Na een uur of twee was het weer tijd om te vertrekken, ditmaal gingen we via de wat makkelijkere weg terug. In de woestijn zijn veel grote vlakten van zout/zand veroorzaakt door het verdampen en terugdringen van de zee. Deze droge vlaktes dienen als het ware als snelwegen. Als afsluiter zijn we vlak voor het einde van onze woestijntrip een grote duin opgecrosst om vervolgens de steile hoop zand weer te glijden, eigenlijk net skien dat woestijn rijden, alleen wat warmer...